កម្រិតអរម៉ូនអាចជួយទស្សន៍ទាយពីហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកសុដន់
Breaking News
Loading...
Saturday, November 2, 2013
.jpg)
អ្នកស្រាវជ្រាវដែលមកពីសាលា Harvard បានធ្វើសេចក្តីរាយការណ៍ថា គ្រូពេទ្យអាចទស្សន៍ទាយពីហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកសុដន់របស់ស្ត្រីយ៉ាងប្រសើរដោយមើលពីកម្រិតនៃអរម៉ូនសំខាន់។
អ្នកឯកទេសមួយរូបបាននិយាយថា តេស្តមួយអាចមានប្រយោជន៍។
វេជ្ជបណ្ឌិត ម៊ីរ៉ា បាហ្គីនៀ (Myra Barginear) ជាគ្រូពេទ្យឯកទេសខាងជំងឺមហារីកសុដន់បាននិយាយថា ផ្នែកដ៏ធំមួយនៃការអនុវត្តរបស់ខ្ញុំពាក់ព័ន្ធនឹងការផ្តល់ដំបូន្មាន និងផ្តល់ជាការយល់ដឹងដល់ស្ត្រីលើហានិភ័យរបស់ពួកគេដែលនឹងវិវត្តទៅជាជំងឺមហារីកសុដន់។ អ្នកស្រាវជ្រាវបាននិយាយថា ប្រសិនបើការស្រាវជ្រាវត្រូវបានពិនិត្យ និងត្រូវបានបញ្ជាក់, តេស្តឈាមសាមញ្ញដើម្បីវាយតម្លៃលើអរម៉ូន នឹងមានប្រយោជន៍ខ្លាំង ដែលបន្ថែមទៅលើឧបករណ៍ដើម្បីវាយតម្លៃលើហានិភ័យក្នុងការវិវត្តទៅជាជំងឺមហារីកសុដន់របស់ស្ត្រីនោះ។
ដោយយោងតាមអ្នកស្រាវជ្រាវ, ការតាមដានកម្រិតអរម៉ូនអាចត្រូវបានបន្ថែមទៅលើការសម្គាល់ជាប្រចាំដែលត្រូវបានពិនិត្យដោយអ្នកឯកទេស រួមមានចំនួននៃការមានផ្ទៃពោះរបស់ស្ត្រី និងនៅពេលដែលស្ត្រីបានចាប់ផ្តើមមានវដ្តរដូវ។
សេលៃ ធូរូហ្គ័រ (Shelley Tworoger) ជាសាស្ត្រាចារ្យរងខាងផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រនៅសាលាវេជ្ជសាស្ត្រ Harvard បានពន្យល់ថា ស្ត្រីក្រោយអស់រដូវដែលមានកម្រិតខ្ពស់នៃអរម៉ូនអ៊ឹស្ត្រូសែន, អង់ដ្រូសែន និងប្រូឡាក់ទីននោះ មានហានិភ័យខ្ពស់នៃជំងឺមហារីកសុដន់ជាងស្ត្រីដែលមានកម្រិតអរម៉ូនទាំងនេះទាប។
គាត់បាននិយាយថា ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ, ចំនុចនេះ, មិនមានអរម៉ូនត្រូវបានរាប់បញ្ចូលទៅក្នុងគំរូនៃការព្យាករណ៍នៃហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកសុដន់បាននោះទេ។ ធូរូហ្គ័របាននិយាយថា ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ, ការស្រាវជ្រាវថ្មីបានបង្ហាញថា បន្ថែមទៅក្នុងកម្រិតនៃអរម៉ូនបី អរម៉ូនអ៊ឹស្ត្រូសែន, តេស្តូស្តេរ៉ូន និងប្រូឡាក់ទីន អាចផ្តល់នូវភាពប្រសើរឡើងដ៏ធំបំផុតចំពោះការព្យាករណ៍ហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកសុដន់។
នៅក្នុងការស្រាវជ្រាវថ្មីនេះ, ក្រុមរបស់គាត់បានវិភាគហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកសុដន់លើក្រុមស្ត្រីក្រោយអស់រដូវចំនួន៤៧៣នាក់ដែលត្រូវបានគេធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យថាមានជំងឺមហារីកដែលត្រូវបានរាលដាល ក៏ដូចនឹងស្ត្រី៧៧០នាក់ផ្សេងទៀតមិនមានជំងឺនេះនោះទេ។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានសរុបថា ដោយរាប់បញ្ចូលវត្តមាននៃកម្រិតខ្ពស់នៃអរម៉ូនសំខាន់ៗ បានជម្រុញអោយមានភាពត្រឹមត្រូវនៃការទស្សន៍ទាយលើស្ត្រីដែលមានហានិភ័យខ្ពស់នៃជំងឺមហារីកសុដន់ដែលត្រូវបានរាលដាល។
ដោយយោងតាមបាហ្គីនៀ, ការស្រាវជ្រាវនេះមិនធ្វើអោយភ្ញាក់ផ្អើលនោះទេ ជាពិសេសចាប់តាំងពីការព្យាបាលនៃប្រភេទមួយចំនួននៃជំងឺមហារីកសុដន់ពឹងលើការថយចុះកម្រិតអរម៉ូនដូចជា អរម៉ូនអ៊ឹស្ត្រូសែនជាដើម។
គាត់បានបន្ថែមថា ការវាយតម្លៃអរម៉ូនទាំងនេះដើម្បីជួយព្យាករណ៍ហានិផ័យនៃជំងឺមហារីកសុដន់ចំពោះស្ត្រីក្រោយអស់រដូវទាំងនេះ គឺមានតម្លៃបំផុត ខណៈពេលដែល លើសពី២/៣នៃជំងឺមហារីកសុដន់បានកើតមានឡើងលើស្ត្រីក្រោយអស់រដូវ។
វេជ្ជបណ្ឌិត ស្តេហ្វានី បឺនីក (Stephanie Bernik) ជាប្រធានផ្នែកនៃជំងឺវះកាត់មហារីកនៅមន្ទីរពេទ្យ Lenox Hill បាននិយាយថា ខណៈពេលដែលការស្រាវជ្រាវកំពុងតែផ្តល់នូវក្តីសង្ឃឹម, ការស្រាវជ្រាវបន្ថែមចាំបាច់ធ្វើអោយហើយមុននឹងកម្រិតនៃអរម៉ូនដែលមានក្នុងឈាម នឹងត្រូវបានគេរាប់បញ្ចូលនៅក្នុងការវាយតម្លៃជាប្រចាំនៃហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកសុដន់នោះ៕
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment