សិក្សាបានបាក់ឌុបទៅហើយ មិនចាប់យកថ្នាក់បរិញ្ញាបត្របន្ត បែរជាស្រវាយកជំនាញជាងកាត់ដេរសំលៀកបំពាក់ តែបច្ចុប្បន្ន យុវជនដែលមានអាយុទើប១៩ឆ្នាំរូបនេះ រកប្រាក់ចំណេញបាន៧០០ដុល្លារមួយខែឯណោះ ព្រមទាំងមានមហិច្ឆតាចង់ពង្រីកហាងឲ្យបានកាន់តែធំ។
កំពុងបញ្ជាម៉ាស៊ីនដេរយ៉ាងញាប់ដៃញាប់ជើង ក្នុងតូបកាត់ដេរមួយ ទល់មុខផ្លូវភ្លោះអូរឬស្សី យុវជន គង់ សុធារិទ្ធ អាយុ១៩ឆ្នាំ ដែលបានបញ្ចប់សញ្ញាប័ត្របាក់ឌុបនៅវិទ្យាល័យសន្ធរម៉ុក បានឲ្យដឹងពីមូលហេតុដែលខ្លួនចាប់អាជីពជាជាងកាត់ដេរ តែមិនចាប់យកការសិក្សាបន្តថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រថា ដោយសារខ្លួនគិតឃើញថា ពេលរៀនបរិញ្ញាបត្រចប់ ក៏មិនដឹងថាអាចរកការងារធ្វើបាន ឬអត់ ព្រោះកន្លងមក ធ្លាប់ឃើញយុវជនមួយចំនួននៅជិតខាង រៀនចប់ហើយអត់មានការងារធ្វើទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ដោយសារខ្លួនមានឌុងខាងហ្នឹងស្រាប់ ក៏រៀនកាត់ដេរតែម្ដងទៅ។
ធារិទ្ធ បានបន្ថែមថា ខ្លួនរៀនកាត់ដេរបានប្រហែលមួយឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ក៏អាចធ្វើជាមេជាងដោយខ្លួនឯងបាន ដោយសារខ្លួនហ៊ានប្រថុយច្នៃប្រឌិតម៉ូដផ្សេងៗ លើសពីអ្វីដែលគ្រូបានបង្រៀន ទើបរហ័សចេះដូច្នេះ។ មកដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ធារិទ្ធ បានទទួលកូនជាងចំនួន៤នាក់ហើយ ដែលបានមករៀនកាត់ដេរជាមួយខ្លួន។
ធារិទ្ធបានរៀបរាប់ពីចំណូលកម្រៃរបស់ខ្លួនថា ក្នុងអាវ ឬខោមួយ ទទួលបានថ្លៃឈ្នួល៤ដុល្លារ ប៉ុន្តែតម្លៃនេះត្រូវកាត់ទៅលើឈ្នួលជាងតម្លៃ២ដុល្លារ និងចែកជាមួយម្ចាស់តូបមួយអាវ២៥០០រៀល ដូច្នេះក្នុងអាវ១ សល់តែ១ដុល្លារកន្លះប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែខែបុណ្យទានដាច់ខ្លាំងខោអាវដែលយកមកកាត់នៅតូបរបស់ធារិទ្ធ អាចឈានដល់ខ្ទង់ពាន់កំផ្លេរ ដូច្នេះយុវជនរូបនេះអាចសល់ពីការចំណាយផ្សេងៗជាលុយសុទ្ធ ៧០០ដុល្លារដែរក្នុងមួយខែ។
យ៉ាងណាមិញ យុវជនរូបនេះបានត្អូញត្អែរថា អ្វីដែលជាបញ្ហា គឺមានភ្ញៀវខ្លះមកកាត់ដេរនិយាយសំដីដូចជាពិបាកស្ដាប់ណាស់ បើទោះបីជាជាងកាត់ខុស ហើយសុំទោស ក៏មិនអនុគ្រោះដែរ គឺស្ដីឲ្យបំបាក់មុខតែម្ដង។
គេថា ការរកស៊ីមានឡើងមានចុះ។ ដូចគ្នាដែរ ធារិទ្ធ ក៏ប្រទះនឹងបញ្ហានេះតែញយ។ យុវជនរូបនេះបញ្ជាក់ថា៖ “ខែភ្លៀងមិនសូវមានបុណ្យទាន ស្ងាត់រកចំណូលមិនសូវបាននោះទេ ដូច្នេះទាំងថ្លៃបាយ ទឹក ភ្លើង និងការស្នាក់នៅ នោះគឺត្រូវចំណាយទៅវិញក្នុងមួយខែរាប់រយដុល្លារ ដែលខែខ្លះធ្វើឲ្យខ្ញុំចូលដើមខ្លះក៏មានដែរ”។
សម្រាប់ថ្ងៃអនាគត យុវជនរូបនេះមិនប្រាថ្នារៀនថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រនោះទេ។ ធារិទ្ធ បាននិយាយពីបំណងប្រាថ្នារបស់គេថា៖ “២ទៅ៣ឆ្នាំទៀត ខ្ញុំនឹងពង្រីកហាងកាត់ដេរឲ្យធំ ហើយមានកូនជាងច្រើនជាងនេះ ព្រោះគេធ្វើបានខ្ញុំក៏អាចធ្វើបានដែរ”៕
0 comments:
Post a Comment