តើមានអ្វីកើតឡើង ប្រសិនបើមិនព្យាបាលទឹកស៊ីជើងរបស់អ្នក?
Breaking News
Loading...
Friday, December 20, 2013
.jpg)
ការមិនព្យាបាលទឹកស៊ីជើង វានិងអាចមានសក្តានុពលរីករាលដាល ទៅដល់ផ្នែកផ្សេងៗទៀតរបស់រាងកាយ ឬ រាងកាយរបស់មនុស្សផ្សេង ទៀតរួមទាំងសមាជិកគ្រួសារផងដែរ។ ផ្សិតអាចរីករាលដាលទៅជើង ,ក្រចកជើង,ដៃ , ក្រចកដៃ និង តំបន់សំខាន់របស់រាងកាយណាមួយ។
ប្រភេទនៃផ្សិតនេះ ជាទូទៅចូលចិត្ត រស់នៅក្នុងស្បែក សក់ និង ក្រចក។ វាមិនឈ្លានពានជ្រៅ ចូលទៅក្នុងសរីរាង្គក្នុងរាងកាយ ឬទៅចូលទៅក្នុង ប្រព័ន្ធឈាមទេ។
ការឆ្លងមេរោគផ្សិតនៃក្រចក ត្រូវបានគេហៅថា unguium ឬក៏ onychomycosis។ ផ្សិតក្រចក អាចមានការលំបាកខ្លាំងណាស់ក្នុងការព្យាបាល។ ថ្នាំប្រឆាំងមេរោគផ្សិត អាចនឹងត្រូវបាន តម្រូវឱ្យប្រើ នៅក្នុងករណីនៃ ការឆ្លងរបស់មេរោគផ្សិត ទៅរកក្រចកជើងដែលមានកម្រិតធ្ងន់ធ្ងរ។
- ការឆ្លងមេរោគ ផ្សិតនៅក្រចកជើង ( onychomycosis )
- ការឆ្លងមេរោគផ្សិតនៅគ្រលៀន ( tinea cruris)
- ការឆ្លងមេរោគផ្សិតនៅលើស្បែក ( tinea corporis)
- ការបង្កជាការរលាកដោយសារបាក់តេរីមានការវិវត្តន៍បន្ទាប់ពីការឆ្លងមេរោគរបស់ពពួកគផ្សិត។
អ្នកដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺមហារីក អ្នកផ្ទុកកមេរោគអេដស៍ ឬ ជំងឺអេដស៍ ឬ អ្នកមានបញ្ហាភាពស៊ាំផ្សេងទៀត ដែលវាអាចនឹងងាយឆ្លងគ្រប់ប្រភេទនៃមេរោគ រួមទាំងផ្សិតផងដែរ។បាក់តេរី និង ផ្សិត អាចឈ្លានពានចូលស្បែក ដែលខូចខាតនោះ។ បាក់តេរី អាចបង្កឱ្យមានក្លិនអាក្រក់។ ការរលាកនៃស្បែកដោយសារបាក់តេរីនោះ និង ការរលាកនោះត្រូវបាន គេឱ្យឈ្មោះថាជា ការរលាកកោសិកា។ វាកើតឡើងពិសេស ចំពោះបុគ្គល ដែលមាន ជំងឺទឹកនោមផ្អែម, អ្នកមានការហើមជើងរ៉ាំរ៉ៃ, និងចំពោះអ្នកដែលបានកាត់យកសរសៃវ៉ែនចេញ ឬ មនុស្សចាស់។ ការរលាករបស់ស្បែកដោយបាក់តេរី ក៏បានកើតមានឡើងជាញឹកញាប់ នៅក្នុងអ្នកជំងឺដែលមានប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ ចុះខ្សោយ៕
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment