ស្ត្រីដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម ដែលស្ថិតក្នុងរយៈពេលដែល ទទួល បានការថែរក្សាបានយ៉ាងត្រឹមត្រូវនោះ ជាធម្មតាគឺអាចសម្រាលទារកមកបាន យ៉ាងមានសុខភាពល្អ។ ទោះជាយ៉ាងណា ប្រសិនបើអ្នកមានកំរិតជាតិស្ករក្នុង ឈាមខ្ពស់ មានន័យថាទារកនោះ ក៏មានកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមខ្ពស់ដែរ។ ការកើនឡើងនៃកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម ដែលអាចបណ្តាលឱ្យទារកមាន ទំហំធំជាងធម្មតា ដែលអាចធ្វើឱ្យមានការលំបាកក្នុងការសម្រាល។ ទារកក៏អាចមានហានិភ័យនៃការចុះទាបរបស់ជាតិស្ករក្នុងឈាមភ្លាមៗ បន្ទាប់ពីផ្តល់ កំណើតហើយដែរ។ ផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរដទៃទៀត ដែលមិនអាចគ្រប់គ្រងបានរបស់ជំងឺទឹកនោមផ្អែមរបស់ម្តាយក្នុងពេលផ្ទៃពោះនេះ គឺនឹងធ្វើឱ្យទារកទើបនឹងកើត មានការកើនឡើងហានិភ័យនៃការកើតលឿង ការកើនឡើងហានិភ័យសម្រាប់ជំងឺផ្លូវដង្ហើម និង ឱកាសកាន់តែខ្ពស់ នៃការស្លាប់មុន ឬ ក្រោយកំណើត។ ទារកក៏នៅមានហានិភ័យខ្ពស់នៃការលើសទម្ងន់ និង ការមានការអភិវឌ្ឍឱ្យក្លាយជាជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី ២ ក្រោយមទៀតនៅក្នុងជីវិត។
ប្រសិនបើជំងឺទឹកនោមផ្អែម គឺមាននៅក្នុងដំណាក់កាលដំបូងនៃការមានផ្ទៃពោះ គឺនឹងមានការកើនឡើងនូវហានិភ័យនៃពិការភាពពីកំណើត និង ការ រលូតកូនច្រើន បើប្រៀបធៀបទៅនឹងម្តាយដោយគ្មានជំងឺទឹកនោមផ្អែម។
ស្ត្រីដែលមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមពេលផ្ទៃពោះ មានឱកាស ខ្ពស់ត្រូវការការវះកាត់ដោយសារតែទំហំដ៏ធំនៃទារករបស់ពួកគេ។ ជំងឺទឹកនោមផ្អែមនេះ ក៏អាចបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺព្រាយក្រឡាភ្លើង នៅក្នុងម្តាយ លដែរ ដែលត្រូវបានកំណត់លក្ខណៈដោយ សម្ពាធឈាម និង ប្រូតេអ៊ីនខ្ពស់ នៅក្នុងទឹកនោម៕
0 comments:
Post a Comment